eyib

eyib
I
сущ.
1. порок, недостаток. Eyib axtarmaq kimdə, nəyə искать недостаток в ком, в чём
2. позор, стыд, срам
II
прил. позорный, постыдный. Eyib iş (hərəkət) постыдный поступок; eyib etməz (eləməz) см. eybi yoxdur; eyib də olsa … хотя и стыдно, хотя и неприлично …: eyib yerlər срамные места; eyib olsun! kimə стыд и срам! стыдно!; пусть будет стыдно! кому; не стыдно (ли)! кому; eybi yoxdur: 1. ничего, не имеет значения; 2. пусть будет так, ладно; eybinə kor olmaq стыдиться, испытывать чувство стыда (за себя, за свои поступки); eybinə gəlmək считать постыдным для себя; eybini üzünə demək открыто указать н а чьи-л. недостатки; nə eybi (var) см. eybi yoxdur

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "eyib" в других словарях:

  • eyib — is. <ər.> 1. Utanılacaq hal və ya hərəkət; nöqsan, kəsir, qüsur. Bundan əlavə, dəxi Yusif şahda həzar gunə özgə eyiblər tapdılar. M. F. A.. Eybimizi çulğalamışdı aba; Hər nə gəlirdi boşalırdı qaba. M. Ə. S.. Həqiqət, ər və arvad Bahadıra… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şeyn — ə. eyib, ləkə, biabırçılıq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • tə’yib — ə. eyib etmə; eyibləmə, bəyənməmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ar — is. <ər.> 1. Həya, abır, utanma; namus, qeyrət, izzəti nəfs, mənlik. Bu adamda heç ar deyən şey yoxdur. – Görür əğyar ilə yarini, ölməz; İlahi, Seyyidə bir ar gəlsin. S. Ə. Ş.. 2. Eyib, utanılacaq şey, nöqsan. Nə etmək, mən fəqirəm, yar… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • man — is. dan. Eyib, nöqsan, kəsir. Man deyil – eyib deyil, nöqsan sayılmır. Kasıblıq man deyil. – Arvad alıb boşamaq zəmanəmizdə man deyil və ən asan işlərin birisidir. E. Sultanov. Amerikada bu adətdir; Oğru olmaq man deyildir. R. R.. Man etmək… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hərfgir — ə. və f. «hər (sözü) tutan» hər işdə eyib axtaran, eyib tutan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • nöqsan — is. <ər.> 1. Çatışmayan cəhət, çatışmazlıq. Nöqsanları aradan qaldırmaq. – Nöqsana göz yummaq onun ömrünü uzatmaq deməkdir. M. İ.. 2. Qüsur, qəbahət, eyib, naqislik. Onun nöqsanı nədədir? – İndi sənin özün təsəvvür et, öz nöqsanını qarşına… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əskiklik — is. 1. Çatışmazlıq, azlıq, natamamlıq, naqislik. Əskikliyə düşmək – ehtiyaca düşmək, yoxsullaşmaq. 2. Eyib, nöqsan, qüsur; çatışmayan cəhət. Onun heç bir cəhətdən əskikliyi yoxdur. – <Əkbər> özündə bir əskiklik duyurdu. M. C.. Əskiklik… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dıqqat — (Cəbrayıl) eyib. – Bir yerində dıqqatı yoxdu …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • karassa açmağ — (Salyan) məc. eyib açmaq, nöqsanları demək …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • la:bukə — (Salyan) nöqsan, eyib. – Məndə nə la:bukə bilib, məni qo:lamağ issiyirsən? – Uşağda heç la:bukə yoxdu …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»